ଅର୍ଥ : वह अंग जिससे प्राणी बोलते और भोजन करते हैं।
ଉଦାହରଣ :
वह इतना डर गया था कि उसके मुँह से आवाज़ ही नहीं निकल रही थी।
ସମକକ୍ଷ : अवारी, आस्य, तुंडि, तुण्डि, मुँह, मुख
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಆ ಅಂಗದಿಂದ (ಬಾಯಿಯಿಂದ) ಮನುಷ್ಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭೋಜನ ಮಾಡುವನು
ಅವನು ಎಷ್ಟು ಸೋತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದರೆ ಅವನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಶಬ್ದಗಳೆ ಹೊರಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲThe opening through which food is taken in and vocalizations emerge.
He stuffed his mouth with candy.നാവും പല്ലും മറ്റൂം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന അവയവം.; ഭയംകൊണ്ടു് വിറചിട്ടു് അവന്റെ തൊണ്ടയില്നിന്നു ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നിരുന്നില്ല