୧. संज्ञा
/ सजीव
/ वनस्पति
/ वृक्ष
ଅର୍ଥ : एक प्रकार का जंगली वृक्ष।
ଉଦାହରଣ :
मोका की लकड़ी न तो फटती है और न टेड़ी होती है।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ఒక విధమైన అడవిచెట్టు
మోకాచెట్టు యొక్క కట్టెలు విరగవు, వంగవు.
మోకాచెట్టు
ଏକ ପ୍ରକାରର ଜଙ୍ଗଲୀ ବୃକ୍ଷ
ମୋକାଗଛର କାଠ ଫାଟେ ନାହିଁ କି ବଙ୍କା ହୁଏ ନାହିଁ
ମୋକା,
ମୋକାଗଛ
A tall perennial woody plant having a main trunk and branches forming a distinct elevated crown. Includes both gymnosperms and angiosperms.
tree
এক প্রকার জঙ্গলী গাছ
"মোকার কাঠ ফাটেও না বেঁকেও যায় না"
মোকা
ஒரு வகை காட்டு மரம்
மோகாவின் மரம் உடையாமல் மற்றும் வளையாமல் இருக்கிறது
மோகா
ഒരു കാട്ട് മരം
മൊകാ മരത്തിന്റെ തടി പൊട്ടുകയോ വളയുകയോ ഇല്ല
മൊകാമരം