ଅର୍ଥ : जिसका भंजन हो सके या जिसे तोड़ा जा सके।
ଉଦାହରଣ :
सीता स्वयंबर में राम ने भंजनशील धनुष को उठाकर उसका भंजन कर दिया।
ସମକକ୍ଷ : भंजनशील
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
దేనైన వస్తువును ముక్కలు ముక్కలుగా చేయ్యడం.
సీత స్వయంవరంలో శ్రీరాముడు విల్లును విరచినాడు.ಯಾವುದೋ ಒಂದನ್ನು ಮುರಿಯಬಹುದು ಅಥವಾ ಮುರಿಯಲು ಸಧ್ಯ
ಗಾಜು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದರೆ ಒಡೆದು ಹೋಗುವುದು.Capable of being broken or damaged.
Earthenware pottery is breakable.ஏதாவது ஒரு பொருள் மீது விசையுடன் தாக்கி துண்டாக்குதல் அல்லது பிளத்தல்
சீதாவின் சுயம்வரத்தில் ராமன் உடைத்த வில்லை எடுத்து கொடுத்தான்ഉടയ്ക്കാന് പറ്റുന്നത് അഥവാ പൊട്ടിക്കാന് പറ്റാവുന്നത്.
സീതാ സ്വയംവരത്തില് രാമന് ഉടയ്ക്കാവുന്ന വില്ല് എടുത്തിട്ട് അതിനെ കഷണങ്ങളാക്കി.