୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ मानवकृति
ଅର୍ଥ : कमर में बाँधने का चमड़े आदि का बना चौड़ा तसमा।
ଉଦାହରଣ :
वह एक पुराना बेल्ट पहने हुए था।
ସମକକ୍ଷ :
कमरबंद, पट्टा, पेटी
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಚರ್ಮದಿಂದ ಮಾಡಿರುವಂಥ ಪಟ್ಟಿ
ಅವನ ಬೆಲ್ಟ್ ಬಹಳ ಹಳೆಯದು.
ನಡುಪಟ್ಟಿ,
ಬೆಲ್ಟ್
कमरेत बांधावयाची लांब चामडी पट्टी.
विजार सैल झाल्यामुळे त्याने पट्टा बांधला
पट्टा,
बेल्ट
A band to tie or buckle around the body (usually at the waist).
belt
இடுப்பில் கட்டும் தோலிலான அகலமான நாடா
அவன் ஒரு பழைய பெல்ட் அணிந்திருந்தான்
பெல்ட்,
வார்
അരയില് കെട്ടുന്നതിന് തുകലില് തീര്ത്ത പട്ട
അവന് ഒരു പഴയ ബെല്റ്റ് കെട്ടിയിരിക്കുന്നു
ബെല്റ്റ്