ଅର୍ଥ : एक प्रकार का प्रसिद्ध अस्त्र जिससे शत्रु पर गोली चलाई जाती है।
ଉଦାହରଣ :
सिपाही के हाथ में बंदूक है।
ସମକକ୍ଷ : चकमाकी, बंदूक, बंदूक़, बंदूख, बन्दूक़, बन्दूख
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
A weapon that discharges a missile at high velocity (especially from a metal tube or barrel).
gunநீண்டகுழாய் வழியே பலத்த சத்ததுடன் குண்டுகளை விசையுடன் செலுத்தும் ஆயுதம்.
சிப்பாயின் கையில் துப்பாக்கி இருக்கிறதுശത്രുക്കളുടെ നേരെ വെടിയുണ്ട അയയ്ക്കുന്ന ഒരു പ്രസിദ്ധമായ ആയുധം.
പോലിസുകാരന്റെ കൈയില് തോക്കുണ്ട്