ଅର୍ଥ : वह वस्तु जिससे कुछ बाँधा जाए।
ଉଦାହରଣ :
यशोदा ने कृष्ण को बंधन द्वारा ओखल से बाँध दिया था।
ସମକକ୍ଷ : अंदु, अनुबंध, अनुबन्ध, अन्दु, अलान, आबंध, आबंधन, आबन्ध, आबन्धन, आलान, फंग, फग, बद्धी, बन्धन
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಹಗ್ಗ, ದಾರ, ಪಟ್ಟಿ, ಗುಂಡಿ, ಕೊಕ್ಕೆ, ಬೀಗ, ಅಗುಳಿ ಮೊದಲಾದವುಗಳಿಂದ ಭದ್ರಪಡಿಸುವಿಕೆ
ಅವಳು ಕಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಹಗ್ಗದಿಂದ ಬಿಗಿ ಮಾಡಿ ಹೊತ್ತೊಯ್ದಳು.ஒன்றைக் கட்டப் பயன்படும் பொருள்
யசோதா கிருஷ்ணனை உலக்கையில் கயிறால் கட்டினாள்.ଅର୍ଥ : बाँधने की क्रिया या भाव।
ଉଦାହରଣ :
चोर ने लाख कोशिश की लेकिन बंधन खोल न सका।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
കെട്ടുന്ന പ്രക്രിയ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
കള്ളന് വളരെയധികം പരിശ്രമിച്ചിട്ടും കെട്ട് അഴിക്കാന് പറ്റിയില്ല.