 |
पात संज्ञा
संज्ञा / भाग
ଅର୍ଥ : पेड़-पौधों में होने वाला विशेषकर हरे रंग का वह पतला, हल्का अवयव जो उसकी टहनियों से निकलता है।
ଉଦାହରଣ :
वह बाग में गिरे सूखे पत्ते एकत्र कर रहा है।
ସମକକ୍ଷ : छद, दल, पत्ता, पत्र, पत्रक, परन, पर्ण, वर्ह
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
தாவரத்தின் தண்டிலிருந்து அல்லது கிளையிலிருந்து தோன்றுவது மெல்லியதாகவும் பச்சையாகவும் தட்டையாகவும் இருப்பதுமான பாகம்.
வாழை இலையில் உண்பதற்கு எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும்இலை
ଅର୍ଥ : बहुत सकरी और लम्बी पत्ती।
ଉଦାହରଣ :
प्याज, घास आदि की पत्तियों को पात कहते हैं।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
വളരെ കൂടുതല് നീളം കൂടിയതുമായ ഇലകള്
ഉള്ളി, പുല്ല് മുതലായവയുടെ ഇലക്കൂട്ടം എന്ന് വിളിക്കുന്നുഇലക്കൂട്ടം
ଅର୍ଥ : गिरने की क्रिया।
ଉଦାହରଣ :
छत पर से उसका गिरना किसी ने नहीं देखा।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
விழும் செயல்மேலிருந்து கீழ்நோக்கிச் செல்லுதல்
மாடியிலிருந்து அவன் விழுந்ததை யாரும் பார்க்கவில்லைவிழுதல்
