 |
पर्वत संज्ञा
संज्ञा / निर्जीव / वस्तु / प्राकृतिक वस्तु
संज्ञा / निर्जीव / स्थान / भौतिक स्थान
ଅର୍ଥ : भूमि का बहुत ऊँचा, ऊबड़-खाबड़ और प्रायः पथरीला प्राकृतिक भाग।
ଉଦାହରଣ :
हिमालय पर्वत भारत के उत्तर में है।
ସମକକ୍ଷ : अग, अचल, अद्रि, अलम, अवि, अश्म, कंदराकर, गिर, गिरि, घाट, तालिश, तुंग, दरीभृत, धातुभृत्, पयोधर, पहाड़, पारावत, पृथुशेखर, पृथ्वीधर, भूधर, भूमिधर, भूमिभृत, महिधर, वलाहक, वसुधाधर, व्यंगक, व्यंशक, व्यङ्गक, शिखी, शैल, स्थावर
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ഭൂമിയുടെ ഏറ്റവും ഉയർന്നതും താണതുമായ പാറപ്രദേശങ്ങള്.
ഹിമാലയ പര്വതം ഭാരതത്തിന്റെ വടക്കു ഭാഗത്താണു്.അഗം, അചലം, അദ്രി ഗോത്രം, അഹാര്യം, കുന്നു്, കൂമ്പാരം, കൊടുമുടി, ക്ഷ്മാധരം, ഗിരി, ഗിരിനിര, ഗ്രാവം, ചികുരം, ജീമൂതം, തപംക്തി, ദുരാധര്ഷം, നഗം, പര്വ, പര്വചതശിഖരം, പര്വതം, പര്വതശൃംഗം, പാറ, പീഠഭൂമി, ബൃഹത്തായതു്, ഭൂഭൃത്ത്, ഭൃത്ത്, മല, മലമുകള്, മഹീധ്രം, മഹീഭ്ത്ത്, മാലാമല, മേടു്, രവി, വപ്രം, വൃത്രം, ശിഖരി, ശിലൊചയം, ശൈലം, ശൈലാഗ്രം, സാനു
ଅର୍ଥ : एक गंधर्व।
ଉଦାହରଣ :
पर्वत का वर्णन महाभारत में मिलता है।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
An imaginary being of myth or fable.
mythical beingଅର୍ଥ : दशनामी संन्यासियों का एक प्रकार।
ଉଦାହରଣ :
पर्वत ज्योतिर्मठ में रहते थे।
ସମକକ୍ଷ : पर्वत संन्यासी
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
