 |
नामा संज्ञा
ଅର୍ଥ : एक प्रसिद्ध कवि और संत जिनका जन्म तेरहवीं शताब्दी में हुआ था।
ଉଦାହରଣ :
नामदेव का जन्म महाराष्ट्र में हुआ था।
ସମକକ୍ଷ : नामदेव, संत नामदेव
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଯେଉଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କବି ଏବଂ ସନ୍ଥଙ୍କ ଜନ୍ମ ତେରଶହ ଶତାବ୍ଦୀରେ ହୋଇଥିଲା
ମହାରାଷ୍ଟ୍ରରେ ନାମଦେବଙ୍କ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲାନାମଦେବ, ସନ୍ଥ ନାମଦେବ
একজন প্রসিদ্ধ সাধু যার জন্ম হয়েছিল তেরোশ শতাব্দীতে
"মহারাষ্ট্রে নামদেবের জন্ম হয়েছিল"নামদেব, সাধু নামদেব
பதிமூன்றாவது நூற்றாண்டிலிருந்த ஒரு புகழ்பெற்ற கவி
நாமதேவனின் பிறப்பு மகாராஷ்டிராவில் இருந்ததுநாமதேவ்
नामा विशेषण
ଅର୍ଥ : नाम का या नाम वाला।
ଉଦାହରଣ :
प्राचीन काल में अयोध्या में रघु नामक राजा राज्य करते थे।
ସମକକ୍ଷ : नाम का, नामक, नामधारी, नामित, नाम्नी, मुसम्मा
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಹೆಸರಿನ ಅಥವಾ ಹೆಸರುಳ್ಳವ
ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಯೋಧ್ಯಯಲ್ಲಿ ರಘು ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ರಾಜನು ರಾಜ್ಯವಾಳುತ್ತಿದ್ದನಾಮಧಾರಿ, ನಾಮಧಾರಿಯಾದ, ನಾಮಧಾರಿಯಾದಂತ, ನಾಮಧಾರಿಯಾದಂತಹ, ಹೆಸರಿದ್ದ, ಹೆಸರಿದ್ದಂತ, ಹೆಸರಿದ್ದಂತಹ, ಹೆಸರಿನ, ಹೆಸರಿನಂತ, ಹೆಸರಿನಂತಹ, ಹೆಸರಿನವ, ಹೆಸರಿನವನಾದ, ಹೆಸರಿನವನಾದಂತ, ಹೆಸರಿನವನಾದಂತಹ, ಹೆಸರುಳ್ಳ, ಹೆಸರುಳ್ಳಂತ, ಹೆಸರುಳ್ಳಂತಹ
ஒருவரிடமிருந்து மற்றொருவரை வேறுபடுத்தி காட்ட அல்லது சுட்டிக் காட்ட பயன்படுத்தும் அடையாளச் சொல்
பழங்காலத்தில் அயோத்தியாவில் ரகு என்ற பெயருடைய அரசன் ஆட்சி செய்தார்பெயருடைய, பெயருள்ள, பெயரைகொண்ட
