ଅର୍ଥ : किसी काम या बात में मन का समुचित रूप से प्रवृत्त होकर स्थिर होना या चित्त का एकाग्र होकर किसी ओर उन्मुख होना।
ଉଦାହରଣ :
उसका पढ़ाई में बहुत ध्यान लगता है।
ସମକକ୍ଷ : एकाग्रचित्त होना, ध्यान जमना, ध्यान बँधना, मन का एकाग्र होना, मन लगना
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
മനസ്സിനെ ഏകാഗ്രമാക്കിക്കൊണ്ട് നടത്തുന്ന ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രവൃത്തി
അവൻ പഠിക്കുന്ന സമയം ഏകാഗ്രമാകുന്നു