ଅର୍ଥ : वह भूमि जो बहुत नीचे तक गीली और मुलायम हो तथा जिसमें कोई वस्तु धँसती चली जाए।
ଉଦାହରଣ :
वह दलदल में गिर गया।
ସମକକ୍ଷ : जहदा, दलदल, दलदली ज़मीन, धँसान, धँसाव, धंसान, सेमर
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಆ ಭೂಮಿ ತುಂಬಾ ಆಳದವರೆಗೆ ಆರ್ದ್ರದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಮತ್ತು ಮೆತ್ತನೆಯ ಪ್ರದೇಶ ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಸ್ತು ಬಿದ್ದರು ಹೂತುಹೋಗುತ್ತದೆ
ಅವನು ಕೆಸರಿನ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಹೋದ.ഇതില് ഏതെങ്കിലും വസ്തുക്കള് താണു പോകുന്ന അടി വരെ നനവേറിയതും പതു പതുത്തതുമായ ഭൂമി.
അവന് ചതുപ്പു നിലത്തു് വീണു.