ଅର୍ଥ : जो त्यागने या छोड़ने योग्य हो।
ଉଦାହରଣ :
चोरी, धूर्तता आदि त्याज्य कर्म हैं।
ସମକକ୍ଷ : अर्प्य, अवद्य, तजनीय, त्याज्य, परित्याज्य, वर्ज्य, हेय
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಲು ಅಥವಾ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿರುವ ವಸ್ತು
ಕಳ್ಳತನ, ದುಷ್ಟತನ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯଯାହା ତ୍ୟାଗ କରିବା ବା ଦୂରେଇଦେବାର ଯୋଗ୍ୟ
ଚୋରୀ, ଧୂର୍ତତାଆଦି ତ୍ୟାଜ୍ୟ କର୍ମযা ত্যাগ করবার ছেড়ে দেওয়ার যোগ্য
চৌর্যবৃত্তি, ধূর্ততা ইত্যাদি ত্যাজ্য কর্মത്യജിക്കാന് അല്ലെങ്കില് ഉപേക്ഷിക്കാറായത്.
കളവ്, ധൂര്ത്ത് മുതലായവ ത്യജിക്കേണ്ടതായ കാര്യങ്ങളാണു.