ଅର୍ଥ : आघात, दाब आदि पड़ने पर अपने स्थान से उछलकर वेगपूर्वक किसी चीज का कुछ दूर जा गिरना।
ଉଦାହରଣ :
उसने अपनी बायीं तरफ छलांग लगाकर कैच लपकने की कोशिश की और गेंद छिटक गई।
ସମକକ୍ଷ : गिरना, छिटकना, छुटना, छूटना, निकलना
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಬಿರುಸಾಗಿ ಹೊಡೆದಾಗ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ತನ್ನ ಸ್ಥಾನದಿಂದ ನೆಗೆದುಹಾರಿ ವೇಗಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗು ಬೀಳುವುದು
ಅವನು ತನ್ನ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಚಂಡನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಸುತ್ತಿದ್ದ ಆದರೆ ಚಂಡು ಕೈಯಿಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ