ଅର୍ଥ : वह व्यक्ति जो बोल नहीं सकता है।
ଉଦାହରଣ :
गूँगे संकेत भाषा में अपनी बात कहते हैं।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಮಾತನಾಡಲು ಆಗದಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ
ಮಾತನಾಡಲು ಬಾರದವರು ತಮ್ಮ ಸಂಕೇತ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವರು.ଅର୍ଥ : जिसमें बोलने की शक्ति न हो।
ଉଦାହରଣ :
गूँगा व्यक्ति इशारे से कुछ कह रहा था।
ସମକକ୍ଷ : अनबोल, अनबोला, अबोल, अवचन, गूँगा, निर्वाक्य, बेजबान, बेज़बान, बेज़ुबान, बेजुबान, मूक
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲವೋ
ಮೂಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಸನ್ನೆಯಿಂದ ಏನನ್ನೋ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.സംസാരിക്കാനുള്ള കഴിവ് ഇല്ലാത്ത.
ഊമയായ വ്യക്തി ആംഗ്യങ്ങള് കൊണ്ട് കുറച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.