ଅର୍ଥ : थूकने या खाँसने के समय मुँह से निकलने वाला गाढ़ा लसदार पदार्थ।
ଉଦାହରଣ :
वह जब भी खाँसता है उसके मुँह से कफ निकलता है।
ସମକକ୍ଷ : कफ, कफ़, निद्रासंजन, निद्रासञ्जन, बलगम, बलग़म, वेगनाशन, श्लेष्म, श्लेष्मा, स्नेहन
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଛେପ ପକାଇବା ବା କାଶିବା ସମୟରେ ମୁହଁରୁ ବାହାରିଥିବା ଗାଢ଼ ଅଠାଳିଆ ପଦାର୍ଥ
ସେ ଯେତେବେଳେ କାଶେ ତା ପାଟିରୁ କଫ ବାହାରେതുപ്പുമ്പോള് അല്ലെങ്കില് ചുമയ്ക്കുമ്പോള് വായില് നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വരുന്ന കട്ടിയുള്ള ഒട്ടുന്ന പദാർത്ഥം.
അവന് എപ്പോള് ചുമച്ചാലും അവന്റെ വായില് നിന്ന് കഫം വരുന്നു.ଅର୍ଥ : छोटा कुल्हाड़ा।
ଉଦାହରଣ :
चिखुरी काका कुल्हाड़ी से लकड़ी फाड़ रहे हैं।
ସମକକ୍ଷ : कुठारी, कुड़ाली, कुल्हाड़ी, टाँगी, तबर, वृक्षादन
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
लहान आकाराची कुर्हाड.
चिखुरी काका लहान कुर्हाडीने लाकूड कापत होते.