 |
करण संज्ञा
ଅର୍ଥ : व्याकरण में वह कारक जिसके द्वारा कर्त्ता कोई क्रिया सिद्ध करता है।
ଉଦାହରଣ :
करण की विभक्ति से है।
मैं कलम से लिखती हूँ में कलम करण है।
ସମକକ୍ଷ : करण कारक
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
व्याकरणामध्ये ज्याद्वारे कर्ता एखादी क्रिया सिद्ध करतो ते कारक.
मी लेखणीने लिहिते यात लेखणी करण आहे.करण
இதன் மூலமாக ஏதாவது ஒரு செயலை செய்யும் இலக்கணத்தின் ஒரு வேற்றுமை
நான் பேனாவால் எழுதுகிறேன் இதில் பேனா மூன்றாம் வேற்றுமை ஆகும்மூன்றாம் வேற்றுமை
ଅର୍ଥ : गणित में वह संख्या जिसका पूरा-पूरा वर्गमूल न निकल सके।
ଉଦାହରଣ :
गणित के शिक्षक ने बच्चों को पाँच करण बताने के लिए कहा।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
గణిత శాస్త్రానికి సంబంధించి సంఖ్య యొక్క వర్గమూలం తెలియజేసేది
గణిత శాస్త్రం అధ్యాపకుడు పిల్లలకు ఐదు కరణాలు చెబుతున్నాడు.కరణం
ಯಾವ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಭಾಜಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ
ಗಣಿತದ ಶಕ್ಷಕರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಲೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ತಿಳಿಸಿದರು.ಅವಿಭಾಜ್ಯ
ଗଣିତର ଯେଉଁ ସଂଖ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବର୍ଗମୂଳ ବାହାରେ ନାହିଁ
ଗଣିତ ଶିକ୍ଷକ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଞ୍ଚଟି କରଣ କହିବାକୁ କହିଲେକରଣ
இதன் முழுமையான வர்க்கமூலம் கூற முடியாத கணிதத்திலுள்ள ஒரு எண்ணிக்கை
கணிதத்தில் ஆசிரியர் குழந்தைகளை ஐந்து வேற்றுமைகளை கூறக் கூறினார்வேற்றுமை
പൂര്ണ്ണമായും വര്ഗ്ഗമൂലം കിട്ടാത്ത സംഖ്യ
ഗണിത അദ്ധ്യാപകന് പൂര്ണ്ണ വര്ഗ്ഗമൂലം ഇല്ലാത്ത അഞ്ച് സംഖ്യകള് എഴുതാന് പറഞ്ഞുപൂര്ണ്ണ വര്ഗ്ഗമൂലം ഇല്ലാത്ത സംഖ്യ
