ଅର୍ଥ : किसी वस्तु, स्थान आदि के ऊपर का भाग।
ଉଦାହରଣ :
उसने बाढ़ से बचने के लिए गाँव के सबसे ऊपरी भाग में अपनी कुटिया बनाई।
ସମକକ୍ଷ : ऊपरी भाग, शिरोभाग, शीर्ष, शीर्ष भाग, शीर्ष-बिंदु, शीर्ष-बिन्दु, शीर्षबिंदु, शीर्षबिन्दु
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾವುದೇ ವಸ್ತು ಸಂಗತಿಯ ಮೇಲ್ಸ್ಥರವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು
ಸಚಿನ್ ತೆಂಡೊಲ್ಕರ್ ಜಾಗತಿಕ ಕ್ರಿಕೇಟಿಗರಲ್ಲಿ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.The upper part of anything.
The mower cuts off the tops of the grass.ஒன்றின் அடிப்பகுதியிலிருந்து மேலே உள்ள பகுதியை குறிப்பது.
அவன் வெள்ளத்திலிருந்து தப்பிக்க உயர்ந்தபகுதியில் குடிசை போட்டிருக்கிறான்ഒരു വസ്തു, സ്ഥാനം മുതലായവയുടെ മുകളിലെ ഭാഗം.
അവന് വെള്ളപ്പൊക്കത്തില് നിന്നു രക്ഷപ്പെടുന്നതിനു വേണ്ടി ഗ്രാമത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന സ്ഥാനത്ത് തന്റെ വീടു കെട്ടി.