ଅର୍ଥ : किसी के विषय में यह कहने की क्रिया कि अमुक ने अनुचित, दंडनीय या नियम-विरुद्ध कार्य किया है।
ଉଦାହରଣ :
भ्रष्टाचार के आरोप में उसे निलंबित किया गया है।
ସମକକ୍ଷ : अभियोग, आक्षेप, आरोप, आरोपण, इलजाम, इल्ज़ाम, इल्जाम
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾರದೋ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಅನುಚಿತವಾದ ದಂಡನೀಯವಾದ ಅಥವಾ ನಿಯಮಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಕೆಲಸ-ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ
ಸಂಗೊಳ್ಳಿರಾಯನನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಿದರು.Statements affirming or denying certain matters of fact that you are prepared to prove.
allegation, allegementஒருவர் மீது சுமத்தும் குற்றம்.
உன்னுடைய தவறான குற்றச்சாட்டால் எனக்கு தண்டனை கிடைத்ததுആരുടെയെങ്കിലും മുകളില് ആരോപണം വെക്കുക അവന് ഇങ്ങനെ ചെയ്തു എന്നു.
തൊട്ടു കൂടായ്മ ആരോപിച്ചു അവനെ വഴിയിലിറക്കി.