୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ घटना
ଅର୍ଥ : वह क्रिया जिससे दो या दो से अधिक वस्तुएँ आदि एक में मिलें।
ଉଦାହରଣ :
वैद्यजी अभी दवाओं के मिश्रण में व्यस्त हैं।
ସମକକ୍ଷ :
अपमिश्रण, आमेजिश, मिलावट, मिश्रण, मेल, संगम, संहिता, सङ्गम, सम्मिश्रण
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ఒకదానితో ఒకటి మిశ్రమం చేయడం.
వైద్యుడు ఔషధాలను కలుపుతున్నాడు.
కలపడం,
కలయిక
ଯେଉଁ ପ୍ରକ୍ରିୟାଦ୍ୱାରା ଦୁଇ ବା ତହିଁରୁ ଅଧିକ ବସ୍ତୁ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇପାରେ
ବୈଦ୍ୟ ଔଷଧଗୁଡ଼ିକୁ ମିଶ୍ରଣ କରୁଥିଲେ
ମିଶ୍ରଣ,
ମେଳ ସଙ୍ଗ,
ସମ୍ମିଶ୍ରଣ
An event that combines things in a mixture.
A gradual mixture of cultures.
mix,
mixture
ஒரே பிரிவின் அல்லது இனத்தின் பல வகைகள் ஒன்றாகச் சேர்ந்திருக்கும் நிலை.
வைத்தியர் இரு மருந்துக்களை கலப்பு செய்து நோயாளிக்கு கொடுத்தார்
கலப்பு,
கலவை,
சேர்ப்பு
രണ്ടോ അതിലധികം വസ്തുക്കളോ ഒന്നിച്ച് കൂട്ടിക്കലര്ത്തുക
വൈദ്യന് മരുന്നുകളുടെ മിശ്രിതം തയ്യാറാക്കുന്നു
കലര്പ്പ്,
മിശ്രണം,
മിശ്രിതം