ଅର୍ଥ : वह गुण जो बुरा हो।
ଉଦାହରଣ :
व्यक्ति को दुर्गुणों से बचना चाहिए।
ସମକକ୍ଷ : अगुण, अपकृष्टता, अपगुण, अबतरी, इल्लत, ऐब, कज, कमी, खराबी, ख़राबी, ख़ामी, खामी, खोट, दुर्गुण, दोष, नुकता, नुक़ता, नुक़्ता, नुक़्स, नुक्ता, नुक्स, पै, बुराई, विकार, विकृति
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ഗുണമെന്നു കരുതിയതു ചീത്ത ആയ അവസ്ഥ.
വ്യക്തികള് സദ്ഗുണശീലരാകണം.ଅର୍ଥ : अधम या नीच होने की अवस्था या भाव।
ଉଦାହରଣ :
अधमता से ऊपर उठकर ही समाज का विकास किया जा सकता है।
ସମକକ୍ଷ : अधमता, अधमाई, अपकृष्टता, कमीनापन, क्षुद्रता, खोटाई, खोटापन, छिछोरपन, छिछोरापन, दुष्टता, निचाई, निचान, नीचई, नीचता, नीचत्व, नीचाई, नीचापन, पजौड़ापन, पाजीपन, पाजीपना, पामरता, हरमजदगी, हरमज़दगी, हरामीपन
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
നീചന് അല്ലെങ്കില് നികൃഷ്ടന് ആകുന്ന അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
നീചത്വത്തില് നിന്നു ഉയര്ന്നാലേ സാമൂഹിക വികാസം ഉണ്ടാവുകയുള്ളു. നികൃഷ്ടത കാരണം സമൂഹത്തില് ദുഷ്പ്രവൃത്തികളുടെ സ്വാധീനം കൂടിയിട്ടുണ്ടു്.