ଅର୍ଥ : व्याकरण में वह कारक जिससे एक वस्तु से दूसरी वस्तु की क्रिया का प्रारंभ या अलगाव सूचित होता है।
ଉଦାହରଣ :
अपादान की विभक्ति से है जैसे पेड़ से पत्ते गिरते हैं में।
ସମକକ୍ଷ : अपादान कारक
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
దీని నుండి విడుబడునో దేని నుండి స్వీకరించునో దీని నుండి తొలగిపోవు విభక్తి
ఈ చెట్టులో ఆకులు రాలుతున్నాయి అనే అపాధాన విభక్తి ఉంది.ବ୍ୟାକରଣରେ ଯେଉଁ କାରକ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତରୁ କ୍ରିୟାର ପ୍ରାରମ୍ଭ ବା ପୃଥକ କରିବାକୁ ସୂଚିତ କରିଥାଏ
ଗଛରୁ ପତ୍ର ପଡ଼ିବା ଏକ ଅପାଦାନ କାରକର ଉଦାହରଣThe case indicating the agent in passive sentences or the instrument or manner or place of the action described by the verb.
ablative, ablative caseব্যাকরণে কারক যা দিয়ে এক বস্তু থেকে অন্য বস্তুর ক্রিয়ার প্রারম্ভ বা বিয়োজন সূচিত করে
"অপাদানের বিভক্তি 'গাছ থেকে পাতা পরে'-তে দেখা যায়।"ஒன்றின் ஒரு பொருளிலிருந்து மற்றொரு பொருளில் செயல்பாட்டின் ஆரம்பத்தைக் குறிக்கும் இலக்கணத்திலுள்ள ஒரு வேற்றுமை
ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபில் மரத்திலிருந்து இலைகள் விழுகின்றன இல்വ്യാകരണത്തിലെ ഒരു കാരകം അതിലൂടെ ഒരു വസ്തുവും മറ്റൊരുവസ്തുവും തമ്മിലുള്ല അന്തരം എപ്രകാരം ആകുന്നു എന്ന് കാണിക്കുന്നു
പ്രയോജികവിഭക്തി ചിഹ്നം ‘നിന്ന്‘ ആകുന്നുഉദാ: ഇല മരത്തില് നിന്ന് വീഴുന്നു