୧. संज्ञा
								 /  निर्जीव
								 /  वस्तु
								 /  मानवकृति
								
					
				
					
						
							
								ଅର୍ଥ : हाथ में पहनने का एक गहना।
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							शीला सोने के कंगन पहनी हुई थी।
							
					
							ସମକକ୍ଷ : 
							आवाप, आवाय, कँगना, कंकण, कंगन, कंगना, चूड़ा
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
							
							
							
							
							
							
							
						
					
					
							
								
								
									
										
												ముంజేతికి వేసుకోగానే గాజులాంటి ఒక ఆభరణం
												శీలా బంగారు కంకణం వేసుకుంది.
														
													కంకణం 
											 
								 
							 
						 
					
					
							
								
								
									
										
												ಮದುವೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಧೂವರರ ಕೈಗೆ ಕಟ್ಟುವ ದಾರ ಅಥವಾ ಒಂದು ಅಭರಣ
												ಶೀಲಾ ಚಿನ್ನದ ಕಂಕಣಬಳೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟಿದ್ದಳು.
														
													ಕಂಕಣ, 
ಕಂಕನ, 
ಕಡಗ, 
ಬಳೆ 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												पाटल्यांच्या शेजारी घातला जाणारा स्त्रियांचा हातातील एक दागिना.
												तिच्या हातात हिर्याचे कंगण होते
														
													कंगण, 
काकण 
											 
								 
							 
						 
					
					
							
								
								
									
										
												যে গহনা হাতে পরা হয়
												শীলা সোনার কাঁকন পরে ছিল
														
													কঙ্কন, 
কাঁকন 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												உலோகம், கண்ணாடி முதலியவற்றால் ஆன, பெண்கள் முன்கையில் அணியும் வளையம் போன்ற அணிகலன்.
												ஷீலா தங்க வளையல் அணிந்திருந்தாள்
														
													வளையல்