ଅର୍ଥ : गले की वे नलियाँ जिनसे भोजन पेट में उतरता है और आवाज़ निकलती है।
ଉଦାହରଣ :
समुद्र मंथन से निकले विष का पान करने से भगवान शिव का कंठ नीला हो गया।
ସମକକ୍ଷ : कंठ, कण्ठ, गला, घाँटी, हलक
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
உணவும் காற்றும் தனித்தனியாக உட்செல்ல இரு திறப்புகளை உடையதும் குரலை வெளிப்படுத்துவதுமான, கழுத்தின் உள் பகுதி
கடலை கடையும் போது கிடைத்த விஷம் சிவப்பெருமானின் தொண்டையில் நீல நிறமாக நின்று விட்டது