ଅର୍ଥ : व्याकरण में एक चिन्ह जो किसी वर्ण के आगे लगाया जाता है।
ଉଦାହରଣ :
विसर्ग में ऊपर-नीचे दो बिंदु होते हैं जिसका उच्चारण प्रायः अघोष ह के समान होता है।
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಚಿಹ್ನೆ ಯಾವುದಾದರು ವರ್ಣದ ಮುಂದೆ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ
ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ, ಯೋಗವಾಹಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಎರಡು ಬಿಂದುಗಳ ಚಿಹ್ನೆಯಿಂದ ಗುರುತಿಸುವ ವರ್ಣ ಸಂಜ್ಞೆ(ಃ)ବ୍ୟାକରଣରେ ଗୋଟିଏ ଚିହ୍ନ ଯାହା କୌଣସି ବର୍ଣ୍ଣରେ ଲଗା ଯାଇଥାଏ
ବିସର୍ଗରେ ଉପର ତଳହୋଇ ଦୁଇଟି ବଡ଼ ବିନ୍ଦୁ ଥାଏ ଯାହାର ଉଚ୍ଚାରଣ ପ୍ରାୟତଃ ଅଘୋଷ ହ ଭଳି ହୋଇଥାଏमृदू महाप्राण ह्कार किंवा "ः" ह्या चिह्माने दर्शविला जाणारा.
विसर्गाच्या संधीचे नियम वेगळे असतात.ব্যাকারণে ব্যবহৃত এক চিহ্ণ যা কোন বর্ণের পরে ব্যবহার করা হয়ে থাকে
"বিসর্গ তে উপর-নীচে দুটি বিন্দু হয় যার উচ্চারণ প্রায় অঘোষ হ এর ন্যায় হয়"വര്ണ്ണത്തിന് മുന്നില് ചേര്ക്കുന്ന ഒരു ചിഹ്നം (വ്യാകരണം)
വിസര്ഗ്ഗം എന്നത് മുകളിലും താഴെയുമായുള്ള രണ്ട് പുള്ളികള് ആണ് അത് അഘോഷ സമാനമായിരുക്കും