ଅର୍ଥ : सांसारिक सुख-भोगों से मन भर जाने के कारण उनकी ओर प्रवृत्ति न रह जाने की अवस्था या भाव।
ଉଦାହରଣ :
विरक्ति मनुष्य को निर्भय बनाती है।
मन उचाट हो गया है।
ସମକକ୍ଷ : आरति, उचाट, उचाटी, उच्चाट, बैराग, बैराग्य, विरक्ति, वैराग, वैराग्य
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ലൌകിക സുഖഭോഗങ്ങളോടു മടുപ്പു കാണിക്കുന്ന അവസ്ഥ.
അയാള്ക്കു രാജ്യത്തോടും ലോകത്തോടും വിരക്തി വന്നു കഴിഞ്ഞു.