୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ स्थान
/ भौतिक स्थान
ଅର୍ଥ : पहाड़ के नीचे की भूमि या मैदान जहाँ तरी रहती है।
ଉଦାହରଣ :
तराई की मिट्टी बहुत उपजाऊ होती है।
ସମକକ୍ଷ :
अरगण्ट, उपत्यका, तराई, तलहटी, दामन
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
மலையின் கீழேயுள்ள பூமி
அந்த மலையின் அடிவாரத்தில் ஒரு சிறிய கிராமம் இருக்கிறது
அடிவாரம்,
மலையடிவாரம்
പര്വതത്തിന്റെ താഴെയുള്ള ഭൂമി
ആ പര്വതത്തിന്റെ താഴ്വാരത്ത് ഒരു ഗ്രാമം ഉണ്ട്
താഴ്വാരം