ଅର୍ଥ : कुख्यात होने की अवस्था या भाव।
ଉଦାହରଣ :
डाकू के रूप में रत्नाकर को जितनी बदनामी मिली,उससे अधिक ऋषि वाल्मीकि के रूप में प्रसिद्धि।
ସମକକ୍ଷ : अंगुश्तनुमाई, अकीर्ति, अजस, अपकीरति, अपकीर्ति, अपकृति, अपजस, अपनाम, अपयश, अपलोक, अप्रतिष्ठा, अभिशस्ति, अयश, कुख्याति, कुप्रसिद्धि, घैर, घैरु, घैरो, दुष्प्रचार, नामधराई, बदनामी, रुसवाई, वाच्यता
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
कुख्यात होण्याची अवस्था किंवा भाव.
जन्मभर वाईट काम केल्यामुळे त्याची अपकीर्ती सर्वत्र पसरली.A state of extreme dishonor.
A date which will live in infamy.കുപ്രസിദ്ധമായ അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
കൊള്ളക്കാരന്റെ രൂപത്തില് രത്നാകരനു എത്രമാത്രം അപകീര്ത്തി ലഭിച്ചുവോ അതിലും കൂടുതല് മഹര്ഷി വാത്മീകിയുടെ രൂപത്തില് അവനു പ്രസിദ്ധി കിട്ടി.ଅର୍ଥ : जिसे लोग बुरा कहते हों या जिसे कुख्याति मिली हो।
ଉଦାହରଣ :
वीरप्पन एक कुख्यात अपराधी है।
वह अपने कारनामों के कारण समाज में बदनाम है।
ସମକକ୍ଷ : अंगुश्तनुमा, अजसी, अपकृत्, अयशस्वी, अयशी, कुख्यात, कुप्रसिद्ध, पापनाम, बदनाम
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಕೆಟ್ಟ ಮನುಷ್ಯರೆಂದು ಹೇಳುವ ಅಥವಾ ಕುಖ್ಯಾತಿಯಾಗಿರುವ
ವೀರಪ್ಪ ಒಬ್ಬ ಕುಖ್ಯಾತ ಅಪರಾಧಿ.समाजाच्या दृष्टीने वाईट कम केल्याने कुख्याती मिळवीलेला.
पोलिस एक कुख्यात तस्कराच्या मागावर होतेযাকে লোকেরা খারাপ বলে বা যার কুখ্যিতি রয়েছে
বীরাপ্পান একজন কুখ্যাত অপরাধী ছিলেন সে নিজের কাজের জন্যই কুপ্রসিদ্ধஒருவரின் பெயருக்கு தீமை விளைவிக்கும் வகையில் நிகழ்வது.
வீரப்பன் ஒரு கெட்டப்பெயரான குற்றவாளிജനങ്ങള് ചീത്ത എന്നു വിളിക്കുന്ന അല്ലെങ്കില് കുപ്രസിദ്ധി ലഭിച്ച.
വീരപ്പന് കുപ്രസിദ്ധനായ അപരാധിയാണു്.അവന് തന്റെ പ്രവൃത്തികളെ കൊണ്ടു് സമൂഹത്തില് കുപ്രസിദ്ധനായി.