୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ मानवकृति
ଅର୍ଥ : अनाज फटकने का सींकों आदि का बना एक उपकरण।
ଉଦାହରଣ :
वह सूप से चावल फटक रही है।
ସମକକ୍ଷ :
शूर्प, सूप, सूपड़ा, सूपा
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
దాన్యం మొదలైనవాటి చెత్తను తీయడానికి ఉపయోగపడే ఉపకరణం
అమ్మ చాటతో బియ్యం చెరుగుతుంది.
చాట
ଶସ୍ୟ ପାଛୁଡ଼ିବା ପାଇଁ ଲମ୍ବା କାଠି ଆଦିରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଏକ ଉପକରଣ
ସେ କୁଲାରେ ଚାଉଳ ପାଛୁଡ଼ୁଛି
କୁଲା
ಭತ್ತ ಒಡೆಯಲು ಮರ ಮುಂತಾದವುಗಳಿಂದ ಮಾಡಿದ ಒಂದು ಉಪಕರಣ
ಅವಳು ಮರಕ್ಕೆ ಅಕ್ಕಯನ್ನು ಹಾಕಿ ಸ್ವಚ್ಚ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಮರ,
ಮೊರ
धान्य पाखडण्याचे बांबूचे केलेले एक साधन.
त्याने सुपाने गहू पाखडले
सूप
শস্য ঝাড়ার বেত ইত্যাদির উপকরণ
"সে সুপ দিয়ে চাল ঝাড়ছে"
সুপ
ധാന്യം മുതലായവ പാറ്റുന്നതിനുള്ള ഒരുരുപകരണം
അവള് മുറം കൊണ്ട് അരി പാറ്റുന്നു
മുറം,
ശൂര്പ്പം