୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ अमूर्त
/ कार्य
ଅର୍ଥ : किसी की भलाई या हित आदि करने की क्रिया।
ଉଦାହରଣ :
सज्जन लोग सबका उपकार करते रहते हैं।
ସମକକ୍ଷ :
अहसान, इहसान, एहसान, नेकी, भला, भलाई, सआदत, हित
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಹಿತವಾದ ಅಥವಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅಥವಾ ಕಷ್ಟದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವಿಕೆ
ಸಜ್ಜನರು ಉಪಕಾರ ಮನೋಧರ್ಮವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ.
ಉಪಕಾರ,
ದಯಾಪರತೆ
एखाद्याचे भले करण्याची क्रिया.
रामने केलेले उपकार मी जन्मभर विसरू शकत नाही
उपकार,
मेहेरबानी
কারও ভালো বা খারাপ করার ক্রিয়া
সজ্জন মানুষ সবার উপকার করেন
উপকার,
হিত
பயன் விளைவிக்கும் செயல்.
மேன்மக்கள் அனைவருக்கும் நன்மை செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்
நன்மை
മറ്റുള്ളവര്ക്ക് നന്മ, ക്ഷേമം മുതലായവ ചെയ്യുന്ന ക്രിയ.
സജ്ജനങ്ങള് എല്ലാവര്ക്കും ഉപകാരം ചെയ്യുന്നു.
ഉപകാരം,
നന്മ,
സഹായം