୧. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ रासायनिक वस्तु
ଅର୍ଥ : एक प्रकार का तेज मादक रासायनिक पदार्थ।
ଉଦାହରଣ :
कुछ शराब, दवाओं आदि में स्पिरिट मिलाया जाता है।
ସମକକ୍ଷ :
इस्पिरिट, स्पिरिट
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଏକ ପ୍ରକାର କଡ଼ା ମାଦକ ରାସାୟନିକ ପଦାର୍ଥ
କେତେକ ମଦ,ଔଷଧ ଆଦିରେ ସ୍ପିରିଟ୍ ମିଶାଯାଏ
ସ୍ପିରିଟ୍
এক প্রকারের তীব্র মাদক রাসায়নিক পদার্থ
"কিছু কিছু মদ, ওষুধ ইত্যাদিতে স্পিরিট মেশানো থাকে।"
স্পিরিট
ലഹരിയായിട്ട് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു രാസവസ്തു
ചില മരുന്നുകളിൽ സ്പ്രിരിട്ട് ചേർക്കാറുണ്ട്
സ്പ്രിരിട്ട്