 |
इन्तहा संज्ञा, विदेशी (अरबी)
ଅର୍ଥ : समाप्त होने की क्रिया, अवस्था या भाव।
ଉଦାହରଣ :
महात्मा गाँधी के मरने के साथ ही एक युग की समाप्ति हो गई।
ସମକକ୍ଷ : अंजाम, अंत, अन्जाम, अन्त, अपवर्ग, अवसाद, अवसान, इंतहा, इंतिहा, इतमाम, इति, इति श्री, इत्माम, इन्तिहा, उपसंहार, ख़ातमा, ख़ात्मा, खातमा, खात्मा, निष्पत्ति, परिणति, पारायण, विसर्जन, व्यवधान, शामनी, सफाया, समाप्ति
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : वह अंतिम सीमा जहाँ तक कोई बात आदि हो या पहुँच सकती हो।
ଉଦାହରଣ :
यह तो असभ्यता की पराकष्ठा है।
ସମକକ୍ଷ : इंतहा, इंतिहा, इन्तिहा, चरम बिंदु, चरम बिन्दु, चरम सीमा, चरमावस्था, चूड़ांत, चूड़ान्त, पराकाष्ठा
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಅತಿರೇಖದ ವರೆಗೂ ಯಾವುದೋ ಮಾತು ಇತ್ಯಾದಿ ಬಂದಿರುವುದು ಅಥವಾ ತಲುಪಿರುವುದು
ಇಲ್ಲ ಅಸಭ್ಯತೆಯು ಪರಾಕಾಷ್ಠತೆಗೆ ತಲುಪಿದೆ.ಅತಿರೇಖ, ಅತಿರೇಖತೆ, ಉತ್ತುಂಗು, ತುತ್ತ ತುದಿ, ಪರಾಕಾಷ್ಠತೆ, ಸೀಮೆ
The highest point of anything conceived of as growing or developing or unfolding.
The climax of the artist's career.In the flood tide of his success.
climax, flood tide
ഒരു കാര്യം അതിന്റെ പരകാഷ്ഠയില് എത്തിച്ചേരുക
ഇതാണ് അസഭ്യതയുടെ പരകാഷ്ഠഉച്ചസ്ഥാനം, ചരമസീമ, പരകാഷ്ഠ, പരാകോടി
