ଅର୍ଥ : कुख्यात होने की अवस्था या भाव।
ଉଦାହରଣ :
डाकू के रूप में रत्नाकर को जितनी बदनामी मिली,उससे अधिक ऋषि वाल्मीकि के रूप में प्रसिद्धि।
ସମକକ୍ଷ : अंगुश्तनुमाई, अकीर्ति, अजस, अपकीरति, अपकृति, अपजस, अपनाम, अपयश, अपलोक, अप्रतिष्ठा, अभिशस्ति, अयश, कुख्याति, कुप्रसिद्धि, घैर, घैरु, घैरो, दुर्नाम, दुष्प्रचार, नामधराई, बदनामी, रुसवाई, वाच्यता
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
कुख्यात होण्याची अवस्था किंवा भाव.
जन्मभर वाईट काम केल्यामुळे त्याची अपकीर्ती सर्वत्र पसरली.A state of extreme dishonor.
A date which will live in infamy.കുപ്രസിദ്ധമായ അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
കൊള്ളക്കാരന്റെ രൂപത്തില് രത്നാകരനു എത്രമാത്രം അപകീര്ത്തി ലഭിച്ചുവോ അതിലും കൂടുതല് മഹര്ഷി വാത്മീകിയുടെ രൂപത്തില് അവനു പ്രസിദ്ധി കിട്ടി.