ଅର୍ଥ : ദുഃഖമുള്ള വ്യക്തിയെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്ന പ്രക്രിയ.
ଉଦାହରଣ :
വീട്ടില് കളവു നടന്നതിനു ശേഷം വന്നവരെല്ലാം മഹാജനിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : പിണങ്ങിയ ആളെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്ന പ്രവൃത്തി
ଉଦାହରଣ :
അവന് പിണങ്ങിയ ഭാര്യയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അക്ഷുബ്ധത, ഇണക്കം, ഉപശാന്തി, ഐക്യം, തൃപ്തി, പൊരുത്തം, പ്രശാന്തത, പ്രശാന്തി, മദ്യസ്ഥത, മന, മനസ്സമാധാനം, മാധ്യസ്ഥ്യം, മൈത്രി, ശാന്തി, സമാധാനം, സൌമനസ്യം, സൌമ്യത, സൌഹാർദ്ദം, സ്വരചേർച്ച, സ്വൈരം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :