ଅର୍ଥ : ശരീരത്തില് മുറിവോ ചതവോ അടിയോ ഏറ്റാല് ഉണ്ടാകുന്ന അവസ്ഥ.
ଉଦାହରଣ :
രോഗിയുടെ വേദന ദിവസങ്ങള് നീങ്ങുംതോറും കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അസുഖം, ഇന്ദ്രിയജ്ഞാനം, ഉപദ്രവം, കഷ്ടത, കഷ്ടപ്പാടു്, ക്ളേസം, ദുഃഖം, നീറ്റല്, നൊമ്പരം, നോവു്, പരിതാപം, പീടാനുഭവം, പുകച്ചില്, മനപീഡ, യാതന, രുക്ക്, വേദന അറിയിക്കല്, വ്യധ, ശരശയ്യ, ശ്രമം, സങ്കടം, സൊകം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : അപ്രിയവും കഷ്ടവും തരുന്ന മനസ്സിന്റെ ഒരു അവസ്ഥയില് നിന്നു മോചനം ലഭിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയുള്ള സ്വാഭാവികമായ പ്രവൃത്തി.
ଉଦାହରଣ :
ദുഃഖം വരുമ്പോള് ദൈവത്തിനെ ഓര്ക്കുന്നു. അവന്റെ ദുര്ദശ കാണുമ്പോള് വളരെ ദുഃഖമുണ്ടു്.
ସମକକ୍ଷ : അഴല്, ആഭീലം, ആമനസ്യം, കഷ്ട്ടം, കൃച്ഛ്രം, ക്ളേശം, താപം, തുയിര്, ദീര്ഘ്നിശ്വാസം, നെടുവീര്പ്പു് , പശ്ചാത്താപം, പീഡ, പ്രസൂതിജം, ബാധ, മനോവേദന, മാല്, മിറുക്കം, മുഴിപ്പു്, രുജ, വിഷാദം, വീര്പ്പു മുട്ടൂ്, വേദന, വ്യധ, വ്യസനം, വ്യാകുലത, സങ്കടം, സോകം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
मन की वह अप्रिय और कष्ट देने वाली अवस्था या बात जिससे छुटकारा पाने की स्वाभाविक प्रवृत्ति होती है।
दुख में ही प्रभु की याद आती है।