ଅର୍ଥ : കേള്ക്കാന് പറ്റുന്നതു്.
ଉଦାହରଣ :
തീക്ഷണമായ ഒരു ശബ്ദം അവന്റെ ഏകാഗ്രതയെ ഭഞ്ചിച്ചു.
ସମକକ୍ଷ : ഇടിനാദം, ഝംകാരം, ധ്വനം, നാദം, പദം, മുഴക്കം, മേഘശബ്ദം, വാക്കു്, ശബ്ദം, ശ്രുതി, സ്വനം, സ്വരം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The particular auditory effect produced by a given cause.
The sound of rain on the roof.