ଅର୍ଥ : ധർമ്മനിരതനാകുന്ന അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
ଉଦାହରଣ :
ധര്മ്മ ശീലത വഴി മനുഷ്യന് ധാർമ്മികവും സ്വഭാവസംബന്ധമായും ആയ ഉത്ഥാനം ഉണ്ടാകുന്നു
ସମକକ୍ଷ : ഈശ്വരബോധം, ധര്മ്മനിഷ്ഠ, ധാർമ്മികം, ധർമ്മശീലം, ധർമ്മശീലത, മതബോധം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
धर्मशील होने की अवस्था या भाव।
धर्मशीलता के द्वारा मनुष्य का नैतिक और चारित्रिक उत्थान होता है।