ଅର୍ଥ : (വ്യാകരണം) കര്ത്താവ്, കര്മ്മം, ഭാവം എന്നിവയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് വാക്യ നിര്മ്മിതി നടത്തുന്ന വിധം
ଉଦାହରଣ :
രാമന് മാമ്പഴം തിന്നുന്നു ഈ വാക്യം കര്ത്തരി പ്രയോഗം ആകുന്നു പ്രയോഗം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
(व्याकरण) क्रिया में कर्ता, कर्म और भाव के अनुसार वाक्य-रचना का प्रकार।
राम आम खाता है, इस वाक्य का प्रयोग कर्तृ है।