ଅର୍ଥ : പാപമില്ലാത്ത അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം
ଉଦାହରଣ :
നിഷ്പാപി ആയതുകൊണ്ട് മരണപ്പെട്ടയാള്ക്ക് സ്വര്ഗ്ഗ പ്രാപ്തി ഉണ്ടകുമെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The state of being unsullied by sin or moral wrong. Lacking a knowledge of evil.
innocence, pureness, purity, sinlessness, whiteness