ଅର୍ଥ : വെളിച്ചമില്ലാത്ത അവസ്ഥ (ഇരുട്ടു്).
ଉଦାହରଣ :
സൂര്യന് അസ്തമിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് ചുറ്റും അന്ധകാരം പരക്കുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അന്ധകാരം, അന്ധതമസം, അവതമസം, ആന്ധ്യം, ഇരുട്ടു്, ഇരുള്മയക്കം, കൂരിരുട്ടു്, തമം, തമസം, തമസ്സു്, തമിസ്രം, തിമിരം, നിഴല്, മറവു്, മാല, മൂറ്റല്, മേചകം, വെളിച്ചമില്ലായ്മ, സന്തമസം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
प्रकाश का अभाव।
सूर्य डूबते ही चारों ओर अंधकार हो जाता है।