ଅର୍ଥ : തീയുടെ മുകളില് വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചൂടു്.
ଉଦାହରଣ :
കാട്ടില് പടര്ന്നു പിടിച്ച തീ ആകാശത്തോളം ഉയര്ന്നിരുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അഗ്നിശിഖ, ജ്വലിക്കുന്നതു്, തീജ്വാല, തീനാക്കു്, തീനാമ്പു്, തീനാളം, ദീപ്തി
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : സ്വാഭാവികമായ, വൈദ്യുതിയില് നിന്നോ, അഗ്നിയില് നിന്നോ ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന താപം കൊണ്ടു് സാധനങ്ങള് ചൂടായി ഉരുകുകയോ നിരാവി ആയോ മാറുന്നു.
ଉଦାହରଣ :
ചൂടു കൊണ്ടു് കൈ പൊള്ളി.
ସମକକ୍ଷ : അഘോരം, ആവി, ഇളംചൂടു്, ഉഷ്ണം, ഉഷ്ണഹേതു, ഊഷ്മാങ്കരേഖ, ഊഷ്മാവു്, ഘര്മ്മം, താപ നില, താപം, മന്ദോഷ്ണം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :