ଅର୍ଥ : ഒരു സ്ഥലത്തു ഒന്നിച്ചു കൂടുന്ന ഒറ്റ കെട്ടായി നില്ക്കുന്ന അനേകം ജനം
ଉଦାହରଣ :
അവന് വിറകിന് കൂട്ടത്തിനു തീ കൊടുത്തു.
ସମକକ୍ଷ : ഐക്യ സംഘം, ഒരേ തെരുവിലോ ഗ്രാമത്തിലോ നാട്ടിലോ ജീവിക്കുന്നവര്, കൂട്ടായ്മ, കൂട്ടു കെട്ടു്, ക്ളാസ്സു്, ചേരി, ജന സമൂഹം, ജനതതി, ജനസംഘടന, ജാതി, ജാതി വിഭാഗം, നാഗരികത്വം, സഖ്യം, സഭ, സമാജം, സമാനധര്മ്മങ്ങളുള്ള ആളുകളുടെ കൂടം, സമുദായം, സമൂഹം, സമ്പര്ക്കസമബന്ധം, സഹവര്ത്തകത്വം, സാമൂഹിക വളര്ച്ച
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : കൂട്ടം ചേരുന്ന പ്രക്രിയ.
ଉଦାହରଣ :
ചീത്ത ആള്ക്കാരുമായുള്ള സഹവാസം കാരണം രാമന് നശിച്ചു.
ସମକକ୍ଷ : കൂട്ടായ്മ, കൂട്ടുകെട്ട്, മൈത്രി, സംഗം, സമ്പർക്കം, സഹവാസം, സൌഹൃദം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The state of being with someone.
He missed their company.