ଅର୍ଥ : അപ്രിയവും കഷ്ടവും തരുന്ന മനസ്സിന്റെ ഒരു അവസ്ഥയില് നിന്നു മോചനം ലഭിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയുള്ള സ്വാഭാവികമായ പ്രവൃത്തി.
ଉଦାହରଣ :
ദുഃഖം വരുമ്പോള് ദൈവത്തിനെ ഓര്ക്കുന്നു. അവന്റെ ദുര്ദശ കാണുമ്പോള് വളരെ ദുഃഖമുണ്ടു്.
ସମକକ୍ଷ : അഴല്, ആഭീലം, ആമനസ്യം, കഷ്ട്ടം, കൃച്ഛ്രം, താപം, തുയിര്, ദീര്ഘ്നിശ്വാസം, നെടുവീര്പ്പു് , പശ്ചാത്താപം, പീഡ, പ്രസൂതിജം, ബാധ, മനോവേദന, മാല്, മിറുക്കം, മുഴിപ്പു്, രുജ, വിഷാദം, വീര്പ്പു മുട്ടൂ്, വേതു്, വേദന, വ്യധ, വ്യസനം, വ്യാകുലത, സങ്കടം, സോകം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
मन की वह अप्रिय और कष्ट देने वाली अवस्था या बात जिससे छुटकारा पाने की स्वाभाविक प्रवृत्ति होती है।
दुख में ही प्रभु की याद आती है।