ଅର୍ଥ : നദി അല്ലെങ്കില് ജലാശയത്തിന്റെ തീരം.
ଉଦାହରଣ :
നദിയുടെ തീരത്തു് അവന് വഞ്ചി കാത്തു നില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അനീകം, അരു, ഓരം, കടല്ക്കര, കര, കുലം, കുലദേശം, ജലാശയത്തിന്റെ വക്കു്, തടം, തീരം, തീരപ്രദേശം, നദീതടം, മുന, രോധസ്സു്, സമുദ്രതീരം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The land along the edge of a body of water.
shore