ଅର୍ଥ : (ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ) ಕಾಲದ ಒಂದು ಪ್ರಕಾರ
ଉଦାହରଣ :
ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ସମକକ୍ଷ : ಪೂರ್ಣ-ಕಾಲ, ಪೂರ್ಣಕಾಲ, ಪೂರ್ಣಮಾ, ಪೂರ್ಣಿಮೆ, ಹುಣ್ಣಿಮೆ, ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಕಾಲ, ಹುಣ್ಣಿಯ-ಕಾಲ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
A tense of verbs used in describing action that has been completed (sometimes regarded as perfective aspect).
perfect, perfect tense, perfective, perfective tense