ଅର୍ଥ : ಕಪಟವಿಲ್ಲದಂತಹ ಅವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಭಾವ
ଉଦାହରଣ :
ಕಪಟಹೀನತೆಯು ಮನುಷ್ಯನ ಒಳ್ಳೆಯ ನಡತೆ, ಚರಿತ್ರೆಯ ಲಕ್ಷಣ.
ସମକକ୍ଷ : ಕಪಟವಿಲ್ಲದ, ಕಪಟಹೀನತೆ, ಸರಳ ಸ್ವಭಾವ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
A state or condition of being innocent of a specific crime or offense.
The trial established his innocence.