ଅର୍ଥ : ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಕಡೆ ಗುರಿ ಇಡುವಿಕೆ ಅಥವಾ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಸಂಗತಿಯ ಕಡೆ ಲಕ್ಷ್ಯವಹಿಸುವುದು
ଉଦାହରଣ :
ಏಕಲವ್ಯನು ಭೇಟೆಗೆ ಗುರಿಯಿಡುವ ಚಾಕಚಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು.
ସମକକ୍ଷ : ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಹೊಡೆಯುವ, ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಹೊಡೆಯುವಂತ, ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಹೊಡೆಯುವಂತಹ, ಗುರುಯಿಡುವಂತ, ಗುರುಯಿಡುವಂತಹ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
लक्ष्य की ओर जानेवाला या लक्ष्य को प्राप्त करनेवाला।
शिकारी का निशाना लक्ष्यवेधी था।