ଅର୍ଥ : ಆ ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ದೇವ, ದೇವಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವರು
ଉଦାହରଣ :
ಅವನು ಪ್ರತಿದಿನ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವನು
ସମକକ୍ଷ :
ಆಲಯ, ದೇಗುಲ, ದೇವಸ್ಥಾನ, ದೇವಾಲಯ, ಮಂದಿರ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
वह पवित्र गृह जिसमें देव, देवी आदि की मूर्तियाँ स्थापित करके पूजा की जाती है।
वह नित्य नहा-धोकर मंदिर जाता है।
आयतन,
मंदिर,
मन्दिर
Place of worship consisting of an edifice for the worship of a deity.
temple