ଅର୍ଥ : ఏదైన వస్తువు ఉన్న ఆకారాన్ని కోల్పోయి తునిగిన లేదా త్రుంచిన.
ଉଦାହରଣ :
విరిగిన శివధనుస్సును చూసి పరుశురాముడు పిచ్చివాడైనాడు.
ସମକକ୍ଷ : తుంపలైన, ముక్కలైన, విరగ్గొట్టిన, విరిగిన
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
Physically and forcibly separated into pieces or cracked or split.
A broken mirror.