ଅର୍ଥ : -కాలాలలో ఒక రకమైన కాలం.(వ్యాకరణంలో)
ଉଦାହରଣ :
పూర్వకాలంలో క్రియలు వస్తే పూర్ణము లేదు సమాప్తమవుతుంది.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
A tense of verbs used in describing action that has been completed (sometimes regarded as perfective aspect).
perfect, perfect tense, perfective, perfective tense