ଅର୍ଥ : கடவுள் விக்கிடத்தை மையமாகக் கொண்டு எழுப்பப்படும் வழிபாட்டுக்கான கட்டடம்.
ଉଦାହରଣ :
வெள்ளித்தோறும் அம்மன் கோயிலுக்கு செல்வது சிறந்தது
ସମକକ୍ଷ :
கோயில், கோவில், தேவாலயம்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
वह पवित्र गृह जिसमें देव, देवी आदि की मूर्तियाँ स्थापित करके पूजा की जाती है।
वह नित्य नहा-धोकर मंदिर जाता है।
आयतन,
मंदिर,
मन्दिर
Place of worship consisting of an edifice for the worship of a deity.
temple